Jan van Mersbergen (1971) schreef zes romans, publiceerde verhalen in diverse tijdschriften en schrijft columns en artikelen voor kranten en weekbladen. Hij werd vertaald in het Duits, Frans, Engels, Spaans en Turks. Zijn nieuwe roman, De laatste ontsnapping, verschijnt in februari.
Nr 1.
Op aandringen van regisseur Martin Koolhoven las ik de western In the Rogue Blood van James Carlos Blake, ik tipte Meulenhoff en de vertaling verschijnt komende zomer. Gewelddadig boek over familiebanden. In een scène wordt een jongen gescalpeerd terwijl hij onder een dood paard ligt. Hij leeft nog, komt onder het paard vandaan en loopt de woestijn in tot hij mensen bij een kampvuur ziet. Ze vragen hem hoe hij aan die wond op zijn kop komt. Hij zegt: Ik ben gestruikeld bij het vuur. Nou, zeggen die mensen, we hadden er laatst ook al een paar die precies zo gestruikeld waren. Ander pluspunt: bijna geen komma’s waardoor de zinnen heel goed lopen en de lezer het tempo niet opgedrongen krijgt maar juist met dat tempo mee gaat omdat het niet voor hem ingevuld wordt. Daar hou ik van.
James Carlos Blake. In the Rogue Blood. Harper Perennial, 352 p.
Nr 2.
Noordwaarts van de Amerikaanse countryzanger en schrijver Willy Vlautin is een prachtig boek over een jonge meisje dat zwanger is en een vriend heeft die zuipt en haar slaat. Ze probeert te ontkomen door weg te gaan en elders haar leven op te bouwen. Vlautin schrijft hartverwarmend over mensen die de wind niet mee hebben.
Willy Vlautin. Noordwaarts. Nijgh & Van Ditmar, 240 p.
Nr 3.
Agaat van Marlene van Niekerk speelt in Zuid-Afrika en gaat over een vrouw op haar sterfbed en haar huishoudster Agaat die haar voorleest. Dat is geen gekunstelde vorm, zeker niet. Het leest volkomen natuurlijk. Veel lange zinnen, ook komma’s die wegvallen en zelfs de punten vallen soms weg en dan wordt het een vertelling met Faulkneriaanse intensiteit.
Marlene van Niekerk. Agaat. Querido, 583 p.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten