Niet de schrijver, de lezer moet fantasie hebben.
(Harry Mulisch)

maandag 23 december 2013

De Top Drie (15) van ...


Yves Petry (1967) kreeg in 2010 de Libris Literatuurprijs voor De maagd Marino. Hij werkt momenteel aan een nieuwe roman, die hopelijk in de lente af is en volgend najaar zal verschijnen. Een titel is er nog niet, alleen een hoop werktitels, de een al gekker dan de anderen. De minst onnozele is nog: Romantiek voor gevorderden. Over de inhoud zou hij dan weer heel uitgebreid kunnen vertellen, maar juist daarover mag hij niets kwijt.

Nr 1.
De roman Stiller van de Zwitserse auteur Max Frisch, dit jaar (voor het eerst?) verschenen in Nederlandse vertaling. Een zeer indringend portret van ene Stiller, die na jaren spoorloos te zijn verdwenen plots weer in zijn thuisstad opduikt en beweert helemaal niet de door de politie gezochte persoon Stiller te zijn. Wie hij dan wel is? Dat kan hij niet echt vertellen, en al zijn vrienden, zijn vrouw, zijn voormalige kennissen herkennen hem wel degelijk als Stiller. De buitenwereld schijnt hem geen andere identiteit te gunnen dan juist diegene die hij niet wil. Het verhaal is niet van humor gespeend maar bovenal tragisch en diepdroevig. De stijl is bijwijlen ronduit subliem. Dat het boek al bijna zestig jaar oud is, is geen reden om het niet te lezen. De personages zijn moreel net zo bevrijd en verward als wij, en al dragen de dames nog een hoedje, ze bewegen zich door een wereld die even ingewikkeld is als de onze. Geen gezeur over paters en nonnen.
Dat is tip een.


Max Frisch. Stiller. Van Gennep, 690 p.

Nr 2.
Tip twee en drie, daar moet ik over nadenken, want ik heb dit jaar bijzonder weinig nieuws gelezen, alleen maar herlezen, zoals dat meestal gaat als ik volop aan een roman bezig ben. Allerlei non-fictie, louter voor de sfeer, iets over bomen of genen of geologie. Niets wereldschokkends, hooguit een aardig boekje zoals De zintuigen van vogels van de Britse ornitholoog Tim Birkhead (met een k, met een d zou het om van achterover te vallen zijn).


Tim Birkhead. De zintuigen van vogels. De Bezige Bij, 288 p.

Nr 3.
Op dit eigenste moment ben ik Het onbehagen in de cultuur van Sigmund Freud aan het lezen. Meer dan aardig: humor, intelligentie, zwartgalligheid en pessimistische wijsheid van hoog (stilistisch) niveau.


Sigmund Freud. Beschouwingen over cultuur. Boom, 406 p.

Geen opmerkingen: