Elke Geurts (1973) debuteerde in 2008 met Het besluit van Dola Korstjens. De bundel werd genomineerd voor de debutantenprijs 2009, de Gouden Uil literatuurprijs 2009, de vrouw en kultuur debuutprijs 2010, en werd door het NRC Handelsblad verkozen tot een van de beste boeken van 2008. Ze won De Nieuw Proza Prijs 2008. Haar tweede boek Lastmens verscheen in 2010 en werd genomineerd voor de BNG nieuwe literatuurprijs 2010 en de Anna Bijnsprijs 2012. Sinds 17 oktober 2013 ligt haar roman De weg naar zee in de winkel.
Nr 1.
Ik las Het jaar van de dood van Ricardo Reis van José Saramago. Daarin staat de dichter Fernando Pessoa, van wie het heteroniem Ricardo Reis is, op uit zijn dood. Pessoa is net als Saramago één van mijn lievelingsschrijvers dus dat was twee vliegen in één klap. Maar voor mensen die allebei de schrijvers niet kennen, is het geen goed boek om mee te beginnen. Ik herlas ook De man in Duplo van Saramago. Het dubbelgangermotief vanuit een ander, nuchter perspectief gezien. Dit boek is echt een juweel. Zowel op het gebied van stijl, vorm als inhoud. Eén van de perfectste en mooiste boeken die ik ooit las.
José Saramago. De man in duplo. Meulenhoff, 304 p.
Nr 2.
Een zeeman door de zee verstoten van Yukio Mishima. Ik werd meteen heel erg verrast door de ondoorgrondelijke en toch kraakheldere stijl van Mishima. Niet precies navolgbaar. De beelden krachtig. Simpel maar gruwelijk. De spanning onhoudbaar. Zoiets las ik niet eerder. Die verrassing is precies datgene waarnaar ik op zoek ben als ik aan een boek begin. Het overkomt me maar zelden.
Yukio Mishima. Een zeeman door de zee verstoten. Meulenhoff, 159 p.
Nr 3.
Moeder Doen van F. Starik is opgebouwd uit korte stukjes over de dagelijkse bezoekjes van de schrijver aan zijn dementerende moeder. Pareltjes op zichzelf. De humor is zwart en pijnlijk. Starik is nietsontziend en eerlijk in de beschrijving van het aftakelingsproces. Dat maakt het ontroerend. Er ontvouwt zich een verzorgingstehuiswereld waarin we absoluut niet terecht willen komen. Maar waarin we op een dag allemaal belanden, als het niet eerder afgelopen is.
F. Starik. Moeder doen. Nieuw Amsterdam, 288 p.
Kleine non-fictie top 3.
Far from the Tree van Andrew Solomon. Hij interviewde ouders met kinderen die anders zijn dan ze gehoopt hadden. Een lijvige bijbel over identiteitsvorming die niemand mag missen. Ook de essays van Katie Roiphe, - Lof van het rommelige leven -, en Patricia de Martelaere, - Een verlangen naar ontroostbaarheid -, zijn aan te raden. Omdat ze je wereldbeeld even overhoop gooien. Heel belangrijk.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten