Niet de schrijver, de lezer moet fantasie hebben.
(Harry Mulisch)

woensdag 19 december 2012

De Top Drie (3) van


Kristien Hemmerechts (1955) schrijft romans, reisverhalen, korte verhalen en essays. In 1993 kreeg ze de Frans Kellendonkrijs voor haar oeuvre.

Nr 1.

Amy Waldman, The Submission (2011): terecht de meest intelligente 9/11 roman genoemd; centraal staat het conflict 'westerse' wereld versus islam; alle mogelijke standpunten en visies komen aan bod; geen literair meesterwerk, maar wel razend interessant.


Nr 2.

Mario Vargas Llosa, The Feast of the Goat (2000): één van de beste boeken die ik ooit gelezen heb; andermaal over 'echte' feiten, namelijk de val van dictator Trujillo (Dominicaanse Republiek); Llosa heeft maanden gesleten in de staatsarchieven om zich te documenteren; toch heeft hij geen geschiedenisboek geschreven, maar een meeslepende, fascinerende en onthutsende roman.


Nr 3.

Kristien Hemmerechts, Kronkelpaden van het geheugen (2012): ook dit boek is gebaseerd op 'echte' ervaringen; het boek onderzoekt de absolute onbetrouwbaarheid en absolute onvermijdelijkheid van het geheugen; rode draad zijn de herinneringen aan Mischa, moeder van twee erg jonge kinderen die kort na haar veertigste verjaardag aan leukemie stierf, de oorlogsherinneringen van moeder Hemmerechts, Het verdriet van België en de oorlogsherinneringen van Hugo Claus, én herinneringen aan dichter Herman de Coninck. (Ik vermeld Kronkelpaden omdat ik het altijd een beetje vreemd vind dat men aan schrijvers vraagt om andere boeken en schrijvers aan te bevelen. Ik dacht: laat ik nu maar eens reclame maken voor mijn eigen boek. Dat trouwens goed onthaald is, hoor. En ja, ik vind het een sterk boek. En ook een ander boek dan de meeste boeken.)

Geen opmerkingen: