Ivo Victoria (1971) debuteerde in 2009 met Hoe ik nimmer de Ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won (en dat het me spijt). In 2011 verscheen zijn tweede roman Gelukkig zijn we machteloos.
Om te beginnen zou ik willen stoefen: ik heb dit jaar vijfentwintig romans gelezen. Een persoonlijk record. (Ik ben nooit een groot lezer geweest, tot mijn 35 was ik te druk met in bandjes spelen en uitslapen; ik ben er niet trots op maar zo is het gelopen.)
Daarbovenop ben ik ook nog eens in zeker vijftien romans begónnen. Weet u meteen hoeveel minimaal goede en hoeveel slechte romans ik heb gelezen. (Ik heb ook nooit veel geduld gehad.) Kortom, ik ben trots op mezelf.
Maar hoe kan een mens daar nu een deugdelijke top drie van brouwen? Is het wel eerlijk ten opzichte van recente romans om hen in competitie te laten gaan met pakweg Het leven een gebruiksaanwijzing van Perec en De vreemdeling van Camus en De avonden van Reve en The Subterraneans van Kerouac en The Old Man and the Sea van Hemingway – boeken die ik ook in 2012 las? (De Vreemdeling was echt het aller-aller-allerbeste wat ik dit jaar las, op korte afstand gevolgd door Het leven een gebruiksaanwijzing.) Maar als we ons tot de relatieve actualiteit beperken, dan wordt het, in willekeurige volgorde:
The Sisters Brothers, Patrick DeWitt.
Nooit gedacht dat ik een Western nog eens leuk zou vinden; heerlijke, Coen Brothers-achtige dialogen, geweldige vaart en stijl en voldoende tweede en derde lagen om nog even op door te kauwen. Genoten.
HhhH, Laurent Binet.
Eigenlijk ben ik voortdurend op zoek naar boeken die ‘de luiken open zetten’ – want daar kan ik wat mee, als schrijver. En net die boeken zijn natuurlijk ook het moeilijkst te vinden, dat zal je altijd zien, en al helemaal in het meer recente aanbod. Maar dit was er eentje.
Post Mortem, Peter Terrin.
Behoeft nauwelijks nog toelichting. Vooral het eerste deel van dit boek is net iets te goed geschreven naar mijn zin.
Dan ga ik nu een kerstvakantie lang proberen om die vijfentwintig nog naar boven bij te stellen. En daarna ga ik een jaar lang schrijven. Ook leuk.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten