Niet de schrijver, de lezer moet fantasie hebben.
(Harry Mulisch)

vrijdag 30 april 2010

Het avontuur van een bibliothecaris



De man aan de balie van de bibliotheek in Cannes is klein, het hele jaar door bruingebrand en meestal gekleed in een zwarte leren broek. Elke keer ik hem zie, is zijn buik prominenter.
Nu was hij naar een Thaise danseres aan het kijken. Van waar ik stond had ik zicht op zijn computerscherm. Wiegende heupen vulden het beeld, live vanuit een of andere danstent in Phuket. Misschien was hij een reis aan het voorbereiden, of het kon ook zijn dat hij net terug was. Thailand was misschien de verklaring voor zijn eeuwig bruine kleur.

Omdat de man het zo druk had, bediende zijn collega me. Ik liep door naar de kinderafdeling, koos enkele prentenboeken uit en ging dan naar de rekken met avonturenverhalen en Le Petit Nicolas. Tot mijn verbazing vond ik daar een boek van Italo Calvino, Les Aventures, kortverhalen geïllustreerd door Yan Nascimbene. Nu onze N. echt kon lezen was alles mogelijk, en met Italo Calvino kon je niet vroeg genoeg beginnen.
Ik passeerde weer langs de balie en werd nu wel bediend door de korte, gebronsde man. Ik zag dat hij achter me naar buitenkwam en een sigaret ging roken, in de zon, om zijn Thaise kleur te onderhouden.

's Avonds, toen het voorleesuur was aangebroken, haalde ik Aventures boven. Ik zou een eerste verhaal voorlezen om N. de smaak te geven, en zo leerden de twee jongste zonen de stem van Calvino ook meteen kennen.
Ik sloeg Aventures willekeurig open, belandde bij "L'aventure d'un employé", en las de eerste zin: "Enrico Gnei, un employé, avait une fois passé la nuit auprès d'une dame , et jolie."
Calvino was bij nader inzien misschien toch nog moeilijk, bedacht ik. Ik nam een ander boek van de stapel, Turlututu chapeau pointu van Maurice Sendak. Na het verhaaltje legde ik de zonen snel in bed en haastte me terug naar de bank waar Aventures nog omgekeerd open lag bij het verhaal van de bediende. Toen het uit was, las ik L'aventure d'une baigneuse, over een vrouw die al zwemmend in de zee plots beseft dat ze haar slipje kwijt is, dan L'aventure d'une épouse, over een brave echtgenote die thuiskomt nadat ze een nacht onverwacht is uitgegaan, haar sleutels niet vindt en in de bar tegenover haar appartement wacht tot de conciërge het gebouw opent, en L'aventure d'un lecteur, over een man die op een verlaten rotsstrand gaat lezen en verstoord wordt een zonnebaadster in een minibikini.

Ik las en was net zoals bij Marcovaldo en Palomar geamuseerd en in bewondering. Aventures telt dertien verhalen, geschreven tussen 1945 en 1958, en stemt overeen met het onderdeel Gli Amori difficili (Moeilijke liefdes) uit de bundel I Racconti. Onder het mom van kleine dagdagelijkse avonturen heeft Calvino het over grote levensvragen. De personages zijn allemaal een beetje verscheurd. Alleen jammer dat het er niet bij is, L'aventure d'un bibliothécaire.

Geen opmerkingen: