Hoe zijn ze bij u verlopen? De feesten, dus.Goed, goed, zegt u? Prettig om de familie terug te zien. Teveel gegeten, natuurlijk. En een beetje vermoeid nu.
Dit antwoord kreeg ik ook van mijn vriendin N. toen ik haar terugzag bij de schoolpoort.
Tot we meer tijd hadden om te praten.
'Ik heb mijn zus wel vier keer willen vermoorden!'
Met haar man en dochtertje was N. naar Parijs gevlogen, om kerst te vieren met haar ouders en tweelingzus.
'Het is elk jaar hetzelfde,' raasde ze. 'In normale tijden zijn mijn zus en ik twee handen op één buik. Maar met kerst? Dan zijn we nog geen dag samen of we vliegen elkaar in de haren.'
'Je zou het moeten meemaken,' fluisterde haar man. 'Almodovariaanse toestanden, echt.'
N. kneep haar ogen samen tot spleetjes. 'Zodra we de drempel van het ouderlijk huis over zijn, glijden we in onze rolletjes van vroeger. Dan denkt mijn moeder dat ze me de les moet lezen en voelt mijn zus zich aangevallen als ik haar gewoon een tip geef.'
'Het zijn die dagen ook,' zei haar man. 'Het kleinste incident is genoeg om oud zeer naar boven te halen. Onenigheid, jaloezie,... En alles wordt uitvergroot.'
Ik had N. en haar man Het diner van Herman Koch willen aanraden, maar de Franse vertaling ligt nog niet in de winkel.
De roman verhaalt het verloop van één maaltijd. Twee echtparen brengen een avond door in een chique restaurant. Ze praten schijnbaar over alledaagse dingen, maar ondertussen voelen wij hun ongemak. Kleine ergernissen worden opgeblazen. Het noodlot hangt boven de tafel, onafwendbaar, net zoals in Festen.
Van alle boeken die ik in 2009 heb gelezen, had ik Het diner het snelst uit. Als geen ander kan Herman Koch spanning opbouwen. De gebeurtenissen in het restaurant en de gedachten van zijn hoofdpersonage gaan naadloos over in flashbacks naar een vreselijke gebeurtenis die in een niet zo ver verleden heeft plaatsgevonden.
Wanneer Koch het idee voor Het diner kreeg?
Inderdaad, tijdens de eindejaarsdagen.
Zo erg als bij de echtparen van Het diner zal het feestmaal bij u niet geweest zijn. Maar misschien hebt u er net als mijn vriendin N. weinig zin meer in.
'In 2010 blijf ik thuis,' zei N. Ze balde haar vuisten samen. 'Echt wel.'
'Tot kerst voor de deur staat,' viel haar man in. 'Dan wil je toch weer naar Parijs.'
'Waarschijnlijk wel...' Ze glimlachte droevig.
Posts
1 opmerking:
Dit weekend 'het diner' gelezen, en ik vond het nogal zwak.
Er zijn enkele lichtpuntjes: hier en daar een treffende vergelijking, of een dialoog die 'echt' is. Ook de beschrijving van hoe het hoofdpersonage over zijn vrouw denkt, is mooi.
Voor de rest vond ik het veel te gestructureerd, overdreven, weinig beklijvend, een beetje gemakkelijk.
Kortom, geen interesse in de andere Kochs!
Een reactie posten