Niet de schrijver, de lezer moet fantasie hebben.
(Harry Mulisch)

donderdag 12 november 2009

Primeur



Vrijdagnacht spendeerde ik met Arnon Grunberg. We waren te gast op een huwelijksfeest. Ik zat met Grunberg aan tafel. Een bescheiden, bijna verlegen man, zo bleek. Tussen ons ontspon zich een gesprek over schrijven. Ik vroeg hem of hij me voor deze blog de primeur wilde geven van zijn volgende titel. Die gaf hij me. Wilde hij ook iets over de roman vertellen? Natuurlijk.
Net toen hij van wal zou steken, weerklonk een vreemd geluid in de feestzaal. We draaiden ons hoofd in de richting waar het vandaan kwam. Er was niets bijzonders te zien. Daar was het weer. Zachte gezangen. Wat zou Grunberg ervan maken? Ik wendde me tot hem. Maar Grunberg was er niet meer. Ik lag in bed. Het was half acht en in de buurkamer was mijn tweejarig zoontje I. aan het zingen. Mamaaa! Ik wil eruit!

De enige verklaring die ik voor deze droom kan bedenken, is de jurk die ik de dag tevoren had gekocht in Nice. Voor het trouwfeest van mijn zus P. volgende maand. Wat Grunberg kwam doen, ontgaat me. Voor zover ik weet, is hij geen kennis van mijn zus of schoonbroer. En geheime fantasieën koester ik niet over hem, als u dat zou denken. Ik volg zijn blog, dat wel. Voor ik begin te lezen, kijk ik op de reiskaart waar de groene stip staat: New York, Dublin, Amsterdam, Băile Herculane, Podgorica, u kunt het zo gek niet bedenken of Grunberg is er wel geweest. Lezen over mijn reizende medemens doet me deugd. Daarom ook begin ik The Financial Times altijd achteraan, bij The Fast Lane, de column van Tyler Brûlé, die op een normale week zes vliegtuigen neemt.
Maar om terug te komen op Grunberg: ik had van bij het begin moeten weten dat het niet echt was. Grunberg haat huwelijksfeesten. Onder de douche probeerde ik me de titel van zijn roman te herinneren. Ik had alleen nog het vage idee dat het drie woorden waren waarvan één "van" was.
Omdat ik u niets wil wijsmaken, heb ik de proef op de som genomen. De assistent van Grunberg mailde me terug:

De titel van Arnon Grunbergs nieuwe roman zal vier woorden tellen.

Voilà, bij deze hebt u de primeur.

2 opmerkingen:

S. zei

De titel van Grunbergs nieuwe laat me behoorlijk koud, maar die jurk wil ik wel eens in primeur zien! :-)

T zei

haha wat een fijne droom. Ik droomde onlangs ook een fantastische naam voor onze nieuwe kat. Helaas kan ik er tot vandaag nog steeds niet opkomen welke naam het was...