Elk dorp heeft zijn figuren. Wij zijn op dat vlak nogal goed bedeeld.
Toen ik vorige donderdag om halfnegen 's morgens de Bar des Boulistes naderde, kon ik de twee silhouetten op de stoep voor het café al van ver herkennen.
Monsieur P. kwam het deurgat van zijn tabac-presse uit met een elan dat voor zijn doen verrassend was.
'Bonjour les filles!' riep hij. Ze kregen elk twee klapzoenen - eerst op de linker, dan op de rechter, dat is hier zo de gewoonte.
Les filles knipoogden en zogen hard aan hun sigaret. Les filles zijn twee zussen van voorbij de vijftig, gedrongen van gestalte, met een verlepte permanent en wijnkleurige wangen. Als ze niet in het ene dorpscafé zitten, dan kunt u er prat op gaan dat ze het andere met hun aanwezigheid vergasten. Maar op dit ochtendlijke uur had ik ze nog maar zelden gezien.
Ik was pas helemaal zeker dat er iets bijzonders aan de hand was toen ik wat verder op het dorpsplein de kruidenier zag. De goede man stond voor zijn deur en glimlachte. Had hij plotsklaps beslist de spreuk op zijn luifel "Mon épicier est un type formidable" eer aan te doen? Mijn geloof in de goedheid van de mens heeft grenzen, dus bekeek ik zijn etalage maar eens aandachtig.
Voilà. Een affiche. Had ik het niet gedacht.
Dat was aan de hand: Le beaujolais nouveau est arrivé.Jawel, het was de derde donderdag van november, sedert 1987 de dag waarop de beaujolais nouveau mag worden verkocht.
Ik kocht natuurlijk een fles. Thuis zocht ik het op: jawel, er bestaat een roman met de bevlogen titel Le beaujolais nouveau est arrivé. Geschreven door enen René Fallet in 1975. Het verhaal speelt zich af in Café du Pauvre, een oude bistrot in een Parijse banlieue. Aan de toog van Gaston en Germaine kaarten Camadule, Poulouc en Captain Beaujol in hun sappig argot de vragen des levens aan, terwijl Maman Turlutte zich laaft aan de sauvignon.
Ik heb het boek niet gelezen. Misschien vind ik het in het winkeltje van monsieur P. Maar het is misschien nog interessanter om de straat over te steken en het geld te investeren in enkele glazen beaujolais nouveau voor "les filles". Dat levert gegarandeerd ook verhalen op.
Posts
3 opmerkingen:
Beste Annick,
Ik ben een trouwe lezer geworden van je dagelijkse blog. Maar nog nooit reageerde ik. Zo zijn er velen met mij, zo blijkt toch als we patchen bij Oma Van Dorpe op vrijdagnamiddag.
Ik vind het schitterend, het brengt me in je franse leefwereld, en vaak moet ik glimlachen om een of andere frats of omschrijving.
Soms betreur ik wel dat de stukjes een titel meekrijgen: zo is de spanning er soms af, zoals vandaag bij de Beaujolais.
Nog veel schrijfplezier, en dus voor ons veel leesplezier!
Goedele
Beste Avede, voor mij is 'Le beaujolais nouveau est arrivé' een culturele referentie naar een film van Urbanus, en trouwens het enige wat ik van die film onthouden heb. Deze gevleugelde zin was namelijk het passwoord om 's nachts in een nonnenklooster binnen te geraken...Maar nu krijg ik zin om René Fallet te lezen! (Beaujolais nouveau proeven zegt mij niet veel)
Ik ben sinds kort een fan van uw blog, Het portret van Meneer Kat was prachtig!
Ivede
Beste G. en I.
Dank voor de enthousiaste reacties!
Ivm de titelkwestie had ik me die bedenking al vaak gemaakt, maar ik wou niet afwijken van mijn model. Bij deze is dat toch gebeurd. Vanaf nu staan de titel van het boek en de auteur in de tags onder het stukje.
Veel leesplezier verder!
Een reactie posten