Niet de schrijver, de lezer moet fantasie hebben.
(Harry Mulisch)

dinsdag 22 november 2011

Iedereen tevreden?



In een winkel in Cannes hoorde ik een conversatie die me deed denken aan De kunst om gelukkig te zijn van Schopenhauer. De Duitse filosoof, die bekendstaat om z'n pessimistische visie, geeft hier vijftig leefregels die helpen om het leven ondanks alle ellende op gelukkige wijze te leiden door beroep te doen op vindingrijkheid en praktisch verstand.
Het gesprek ging zo:

Klant : Ik koop die jas tijdens een zogezegd voordelige privéverkoop, ik betaal de volle prijs en wat zie ik? Een week later hangt hij in de winkel aan drie vierde van de prijs. Vindt u dat normaal?
Verkoopster: Het is vervelend.
Klant: Het is niet alleen vervelend, ik voel me bedrogen. Begrijpt u dat ik geen zin meer heb om naar uw winkel te komen?
Verkoopster: We hebben nooit eerder zo'n plotse prijsverandering gehad.
Klant: U begrijpt dat op die manier twijfels ontstaan over de kwaliteit van de jas?
Verkoopster: Euh. Nee.
Klant : Het is misschien psychologisch, maar nu vind ik 'm minder mooi.
Verkoopster: Excuseer?
Klant: Ik wil 'm ruilen.
Verkoopster: Was het dat wollen jasje?
Klant: Ja.
Verkoopster: Ik herinner het me weer.
Klant: Ja?
Verkoopster: Het stond u goed.
Klant: Hm.
Verkoopster: Wat wil u in de plaats?
Klant: Euh.
Verkoopster: Kijkt u maar rond.
Klant: Oké.
Verkoopster: U kunt de jas ruilen tegen dezelfde jas aan de nieuwe prijs. Met het prijsverschil kunt u iets bijnemen.
Klant : Ja?
Verkoopster: We hebben jeans binnen. Ze vallen mooi.
Klant: Mag ik ze zien?
Verkoopster: Past u maar aan.
...
Klant: Ik neem 'm. Met dezelfde jas.
Verkoopster: Een goede keuze.
Klant: Iedereen tevreden.
Verkoopster: Zoals u het zegt. Iedereen tevreden.
Klant: Tot ziens dan.
Verkoopster: Vergeet u niet te betalen?
Klant: Huh?
Verkoopster: U moet opleggen.
Klant: Voor de jeans?
Verkoopster: U krijgt hem aan minder dan de helft van de prijs. Een goede zaak toch?

Ik probeerde me de leefregels die Schopenhauer in De kunst om gelukkig te zijn uiteenzet voor de geest te halen.
Voor het geluk van de mens, herinnerde ik me, is het noodzakelijk dat hij iets doet, iets onderneemt, of alleen maar iets leert.
Wie van beiden was nu gelukkiger, de klant of de verkoopster?

Over die vraag dacht ik na terwijl ik naar de auto liep. De tas met de jas en de jeans zwaaide aan mijn arm.

De kunst om gelukkig te zijn, Uitgeverij Boom, 102 p.

1 opmerking:

Blimundus zei

Van broeken en mensen...