De psychologie van de kip

Sedert een maand ontgaat de actualiteit ons. Het is niet dat we door het nieuws heen slapen, al zou dat ook kunnen. Denkt u maar aan Max Gosset, de ambitieuze journalist uit Donderhart van Thomas Blondeau, die op 7 juli rustig ligt te ronken wanneer de aanslagen in de metro plaatsvinden. Als hij bij het ontwaken het nieuws hoort, beseft hij dat hij de scoop van zijn leven te pakken heeft. Met zijn hoofdredacteur spreekt hij af om een speciale Londenbijlage te maken. De geplande vakantie in Nice met zijn vriendin Veronique valt in het water, maar dat trekt hij zich niet aan: de enkele dagen extra in Londen zijn een buitenkans om af te spreken met zijn oude geliefde, Eva, nu een beroemde popzangeres. Zijn werk voor de krant, het weerzien met Eva, het loopt allemaal anders uit dan Max gedacht had.

De reden waarom wij het nieuws missen? Sedert een maand hebben we een nieuwe televisie, een buitentv zeg maar, die werkt tussen 7 uur en 19 uur. Aangekondigde nieuwe stakingen, blokkages van raffinaderijen, praatprogramma's over mei '68, interviews met strijdvaardige studenten: het ontgaat ons omdat we voor de kippenren zitten.

In een maand tijd heeft het karakter van Picasso, Jezus en Adam een evolutie doorgemaakt. Het is verbazend hoe ze nu op hun baasjes lijken. Picasso, de voormalige aanvoerster van het trio, is een dromer geworden. Komen we aanzetten met hespenrandjes of kaaskorst, dan blijft zij mijmerend rondkijken of maakt ze een elegant sprongetje. Terwijl dekip onder het toeziend en vertederd oog van E.(5) kokketeert met haar witte vederkraag, vallen Jezus en Adam aan op het voedsel. Adam, vroeger de kleinste en bangste, is nu dik, makkelijk te pakken en zeer behendig. Zodra N. (7) in de tuin opduikt, rept ze zich naar de afrastering. Tot de trots van N. die haar elke dag regenwormen en pissenbedden voert, is zijn kip de snelste en competitiefste van de drie geworden.
Jezus, de kip van I.(3), is een geval apart. Ze wijdt haar dagen aan graaf- en scharrelprojecten, trekt zich van de andere niets aan en is in haar onafhankelijkheid het evenbeeld van haar baas.

Het land staat op zijn kop, horen we als we 's avonds in de keuken naar de radio luisteren. In de luchthaven van Nice is vijfendertig procent van de vluchten niet vertrokken. Aan het tankstation is de voorraad SP-95 en SP-98 uitgeput, vertelt een vriendin aan de telefoon.
Niemand weet hoelang het duurt. In afwachting van verandering nemen we de auto alleen nog als het niet anders kan. We verdiepen ons verder in de psychologie van de kip. Pure overmacht.