Ville Internet

Donderdag lag het zesmaandelijks magazine van de gemeente in de bus. Dat leverde een avond vermaak op voor het ganse gezin.
De zonen snoven de geur van het glanzende papier op en speurden op de foto's van de Yoseikan-club en het schoolkerstfeest naar kameraden. Triomfantelijk kwamen ze aanlopen met een groepsportret van de bejaardenvereniging waarop ze twee buurvrouwen hadden herkend, en snelden dan weer naar de sofa om de foto van de bevroren dorpsfontein aan een onderzoek te onderwerpen.

Toen de kinderen sliepen, zagen P. en ik onze kans. Op mijn tenen liep ik naar de slaapkamer en pikte het magazine op. In wederzijds overleg hadden de zonen het tijdschrift een plaatsje gegeven tussen hun twee bedden.
We zegen neer op de bank voor het haardvuur en begonnen gretig te bladeren. We hebben geen televisie, ziet u. Er waren maar liefst 47 pagina's nieuws. We vernamen niet alleen dat er tussen juli en december vierentwintig geboortes in het dorp hadden plaatsgevonden, dat er twee leden van het gemeentepersoneel op pensioen waren gegaan en dat op 13 juni het feest van de Transhumance wordt gevierd, maar ook dat ons dorp nu het label "Ville Internet" draagt.
Dat een gemeente met een van de laatste bevolkingsdichtheden van Frankrijk zich "ville" kan noemen, ontgaat mij maar soit, er komt Wifi op het centrale dorpsplein, en dat rechtvaardigt "Ville Internet". P. keek verzaligd voor zich uit. Hij zag het al voor zich: een zonnige zaterdagmorgen, un petit café op het dorpsplein, MacBook open.

Ook ik bleef niet op mijn honger zitten. Onze bibliotheek kreeg er een etage bij en boeken reserveren zou binnenkort online kunnen gebeuren. Maar wat mij nog meer mocht verheugen, was de ontdekking van Gilbert Madelain Basso, "Ecrivain local".
Basso, las ik, woont al dertig jaar in het kanton en is gespecialiseerd in historische romans over het leven in de Provence. In 1996 kreeg hij zelfs de "Grand prix du roman Nostradamus" voor Les Pétrousquins de la terre endormie, ondertiteld Amour, jalousie, superstition en Provence. Het verhaal speelt zich af in het begin van de vijftiende eeuw, wanneer de Provence verarmd is door de pest en de Honderdjarige Oorlog. Basso doet het relaas van een groep inwijkelingen die zich er vestigen in de hoop het land dat al tachtig jaar onbewerkt is, opnieuw vruchtbaar te maken.
Wil u deze illustere Provençaalse schrijver leren kennen, dan zal u naar het zuiden moeten afzakken. Basso wordt namelijk exclusief verkocht in de presse-tabacs van ons kanton. Het is veel gevraagd, maar uw moeite wordt hoogstwaarschijnlijk beloond. Want, zo staat geschreven, Monsieur Basso réserve à ses lecteurs le meilleur accueil au cours de ses nombreuses séances de dédicace.

Dit jaar wordt het zesde boek van monsieur Basso verwacht. Misschien wordt het een eigentijds verhaal. Dat zou niets te laat komen nu zijn dorp een "Ville Internet" is.