Niet de schrijver, de lezer moet fantasie hebben.
(Harry Mulisch)

woensdag 3 februari 2010

Ploetermoeder



Franks telefoon ging.
'Het is Victoria,' fluisterde hij met een hand op zijn mobieltje. 'Een vriendin met wie ik wel eens wat meer heb geprobeerd. Ik ben zo terug.'
Hij liep naar buiten.

Na een kwartier was hij er weer.
'Victoria zei dat ze deze week een ploetermoeder is geweest,’ vertelde hij. ‘Haar zoon was ziek, dus was ze de hele week thuisgebleven. Maar ze zei dat ze toch één keer ondeugend was geweest.'

Victoria had gekeesd met een man op wie ze al een eind een oogje had. Maar nu moest ze niets meer van hem hebben.
'Dat komt door zijn blik,' zei Frank. 'Hij keek Vic op zo'n akelige manier aan. Ze dacht dat hij gewoon gek wou doen. Maar hij bleef zo kijken, zelfs tijdens de daad. Vreselijk eng.'

Victoria verzweeg haar avontuurtjes voor haar man. Wat hij zoal uithaalde, wilde ze ook niet weten.
'Ik heb een vriendin die ik goed bij haar man vond passen,' zei Frank. 'Een dame van in de vijftig, struis, veel klasse. Ze woont alleen in een groot huis, dat veel onderhoud vergt. Vics man is handig, dus heb ik hem erop af gestuurd. Ze gingen flikflooien. Maar na een eind begon zij hem op te eisen. Ze vond het wel wat, zo'n jongere man. Toen was het hem teveel.'

Denkt u hierbij aan een statig huis in Amsterdam Oud-Zuid (de struise dame), een coffeeshop aan de grachten (Frank), en een appartement op het Spui (Victoria), brengt u dit alles samen onder een titel in de trant van 'Overspel in Amsterdam' en voilà, u hebt een boeketreeksroman.
Maar binnen dit genre heb ik weinig ambitie.

Het verhaal is uit het leven gegrepen. Ik ving het op in een café in Amsterdam, maar het zou zich om het even waar kunnen afspelen. In de Bar des Boulistes, hier een kilometer vandaan, kan ik ook verhalen over ondeugende ploetermoeders uit de lucht plukken. In Provençaalse settings dan wel: een laboratorium van een maître-parfumeur in Grasse, de superjacht van een steenrijke Rus in Cannes of, in dit seizoen, een kwekerij van viooltjes in Tourettes-sur-Loup.

Misschien moet ik het toch maar een keer proberen, zo'n roman in de boeketreeks.


Om privacy-redenen zijn alle namen gefingeerd.

Geen opmerkingen: