Niet de schrijver, de lezer moet fantasie hebben.
(Harry Mulisch)

woensdag 13 maart 2013

Droom of nachtmerrie?

In zijn debuutroman leidt Yuri Herrera de lezer binnen in de vorstelijke en wrede wereld van een Mexicaans drugskartel. 

In Mexico is de “narcoliteratura” een afgezaagd genre. Al jaren wordt de boekenmarkt overspoeld met fictie en non-fictie over de drugsoorlog die in het land aan de gang is. Yuri Herrera (1970), die zelf lang woonde in het grensgebied met de V.S. waar de drugskartels opereren, kiest in Kroniek van een hofzanger voor een aparte – en literair gedurfde – aanpak. Zijn debuut, dat in 2004 al in Mexico verscheen, in 2008 een heruitgave kreeg in Spanje en in beide landen een literaire prijs won, heeft de lyriek van een ballade en leest als een sprookje.

Het hoofdpersonage is Lobo, een Mexicaanse zwerver die nauwelijks kan lezen en schrijven maar veel harten beroert met zijn prachtige zangstem. Zoals de troubadours van weleer maakt hij liederen over de gebeurtenissen in zijn stad, die hij in cafés gaat zingen. Op een van zijn zangrondes ontmoet hij een rijke en voorname man, voor wie hij onmiddellijk een diep ontzag heeft. De man, ook wel de Koning, is onder de indruk van Lobo’s talent en neemt hem op in zijn entourage. In het Paleis, een eiland van luxe in de Mexicaanse woestijn, heeft Lobo de indruk dat hij een droom is aanbeland. Net zoals de andere leden van de hofhouding krijgt hij een nieuwe naam: de Artiest. De Koning dienen is zijn hoogste goed en dat doet hij door corrido’s, traditionele Mexicaanse ballades, te zingen over wat in en rond het Paleis gebeurt.

Het mooie lied blijft niet duren. Feesten en vertier gaan hand in hand met moord en verraad. In het Paleis, merkt Lobo, vloeien droom en nachtmerrie in elkaar over. Hij ziet in dat de Koning voortdurend moet strijden om zijn macht te behouden, waardoor zijn bewondering taant. Wanneer hij verliefd wordt op de vrouw die aan de Koning beloofd is, ziet hij maar één uitweg: uit het Paleis ontsnappen.

Kroniek van een hofzanger is een tijdloos verhaal met archetypes als personages en een moraal op het eind: de Artiest, beseft Lobo, is sterker dan de Koning, want zijn macht schuilt in zijn eigen creativiteit. Yuri Herrera heeft een hedendaags sprookje geschreven dat het verdient om doorverteld te worden.


Kroniek van een hofzanger, Wereldbibliotheek, 112 p.
Deze recensie verscheen op 6 maart in de literatuurbijlage van De Morgen.

1 opmerking:

Anoniem zei

Lobo heeft geen prachtige stem, integendeel. Maar hij schrijft wel aanstekelijke liederen