Niet de schrijver, de lezer moet fantasie hebben.
(Harry Mulisch)

dinsdag 25 oktober 2011

Hij had een vrouw besteld



'Het is tragisch voor mijn oom,' zei E. 'Hij en papy kibbelden voortdurend, maar ze waren onafscheidelijk. Nu moet mijn oom alleen voor de boerderij zorgen.'
'Is hij vrijgezel?' vroeg ik.
'Hij had een vrouw besteld,' zei E.
'Besteld?
'Zo kun je het noemen. Hij plaatste een zoekertje in Chasse et Pêche. Een vrouw van de Maldiven reageerde. Ze kwam naar Frankrijk en trok in op de boerderij. Ze trouwden. Kregen een dochter. Na twee jaar liet ze hem zitten.'
'Nee.'
'Geloof je me niet?'
'Toch, maar het is net een roman.'
E. lachte triest.
'Echt,' zei ik. 'Ik heb zo'n boek gelezen, L'Annonce van Marie-Hélène Lafon. Ken je dat?'

E. schudde haar hoofd. Ze bracht haar koffiekopje naar haar lippen.
'Dat gaat over zo'n man, Paul, een vrijgezel van 46 jaar in een piepklein gehucht in de Auvergne. Met zijn ongetrouwde zus woont hij op de boerderij van z'n stokoude nonkels. Hij plaatst een advertentie in Le chasseur français om een vrouw te zoeken. Zo leert hij Annette kennen, een 37-jarige vrouw uit Noord-Frankrijk. Met haar zoon trekt ze in op de boerderij.'
'Blijft ze?' onderbrak E. me.
'Zolang het verhaal duurt wel. Maar het is niet gemakkelijk. Annette is een indringer op de boerderij en in het dorp. Ze moet het vertrouwen van iedereen winnen.'
'Dat herken ik,' zei E. 'In die streek is iemand uit een naburig dorp al een indringer.'

L'Annonce is in de eerste plaats, dacht ik, het verhaal van twee eenzame mensen: een vrouw uit de stad die jarenlang een gewelddadige, alcoholverslaafde partner heeft gehad en een wereldvreemde man zonder sociale vaardigheden. Het verhaal van twee ongelukkige levens die samenkomen, aftasten, en op zoek gaan naar een toekomst. Het is een ingetogen en tegelijkertijd exuberante roman. Lafon behoudt afstand tot haar personages. Ze beschrijft de relatie tussen Paul en Annette op een ingehouden manier die contrasteert met de weelderige taal, de overvloed aan beelden, de ritmische meanderende zinnen. Een combinatie die wonderwel werkt.

'Heb je dat boek thuis?' vroeg E.
'Zal ik het morgen meebrengen?'
'Morgen rijden we naar de Auvergne,' zei E. 'Naar papy's begrafenis. Volgende week?'

L'Annonce, Buchet Chastel, 195 p.

Geen opmerkingen: