pas·ti·che [pastiesj(e)] de; m -s werkstuk in nabootsende stijl
‘Holland? Holland? Maken ze daar mensen die oud zijn niet dood?’ vroeg ze. Want ze had gehoord dat oude mensen die ziek zijn daar allemaal een spuitje krijgen.
‘O mevrouw,’ wil ik haar antwoorden, ‘de dokters van mijn land zijn zo gericht op wat zij de goede dood noemen, dat ze vriendelijk flemend vrijwel iedereen zover krijgen zich te onderwerpen aan hun humaan genoemde daad, een daad die in andere landen de doodsteek zou heten. En dat het nog behoorlijk wat moeite kost – met lastige vluchtwegen en listige uitvluchten – om te ontkomen aan deze van medemenselijkheid overstromende medicijnmannen.’
Dat wil ik haar antwoorden. Maar ik weet niet hoe ik flemend in het Engels moet zeggen. En van lastig en listig ben ik niet geheel zeker.
'Holland? Holland? Maken ze daar mensen die oud zijn niet dood?’
‘Not at all,’ antwoord ik met dodelijke kalmte.
Rik Zaal (1945) is schrijver en programmamaker. Zijn bekendste non-fictie werken zijn Spanje, een reisgids en Heel Nederland, twee allesomvattende, persoonlijke reisboeken die zeer goed werden ontvangen. In 2011 debuteerde hij als romanschrijver met het bij Lebowski uitgegeven Verlorenzoon.com.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
11 opmerkingen:
Komaan mensen, durft er nu echt niemand of is het veel te moeilijk?
Moeilijk. Een tip zou welkom zijn. Maar we kunnen nog wat wachten.
Ischa Meijer misschien?
Henk Hofland?
Het is geen Nederlandse schrijver en het is ook geen man.
Het is een dichter die niet altijd de geijkte dichtvorm gebruikt, maar soms iets doet dat je tot de zeer korte verhalen zou kunnen rekenen. Ze is dood.
Ben wel benieuwd om die dichter te kennen.
Gezien we blijkbaar in een impasse zitten zou een tip over de nationaliteit van de betrokkene welkom zijn.
Lydia Davis > nee, dat is geen dichter - of toch?
Maar díe leeft nog, bovendien.
Ze woonde en werkte in Oost-Europa.
En het was Wisława Szymborska, wier gedicht/zeer kort verhaal Woordjes ik heb gepasticheerd.
Een reactie posten