Garmin (11)

Ik drukte op de startknop van Garmin en begon te lopen. In de tuin riepen en zwaaiden de kinderen. Een maand geleden waren ze op dit uur al in pyjama en bijna klaar voor bed, maar nu hadden ze hun kleren nog aan en fietsten ze uitgelaten over het gras. Ik zwaaide en lachte terug en voelde me schuldig. Het was woensdag, dus geen school voor hen. We waren naar de tennis gegaan en daarna hadden we op het terras lasagne gegeten en ijslollies en ik had snoep in de tuin verstopt en wat later had N.(8) op z'n DS gespeeld en E.(5) en I.(4) hadden toegekeken en toen was het tijd om te vieruren en daarna wilden ze filmpjes van Winnie de Poeh zien en om vijf uur hadden we waterpistoolgevechten gehouden.
Ik was de hele dag bij hen geweest maar tegelijkertijd niet.

Alina Condurro had weer een avontuur beleefd en dat wilde ze aan me kwijt, dus liep ik tussen het boterhammen smeren en waterpistolen vullen naar mijn laptop om te schrijven. N.(8) kwam de keuken binnen en vroeg wat ik aan het doen was en ik vertelde over m'n nieuw verhaal en toen vroeg hij of ik nog een boek schreef en hoe het met mijn ander boek was en toen zei ik, ja dat ik misschien een boek schreef, en nee, dat ik niet wist hoe het met mijn eerste boek was want dat ligt nog bij de literair agent. N. sloeg zijn ogen op en liep naar buiten en toen schreef ik weer enkele zinnen.

Een bestelwagen met bouwvakkers reed voorbij, daarna kwam een pickup van een tuinbedrijf en toen een pizzaleverancier. Terwijl ik mijn benen vooruit gooide, dacht ik aan Alina Condurro, dat ze een zegen is omdat ze onaangename gedachten uit mijn hoofd drijft en me doet lachen, maar soms ook een pest omdat ze me volledig opeist, overdag en 's nachts, en dat voelde ik nu. Ik was geestelijk zo moe dat ik lopend in slaap zou zijn gevallen als er niet plots twee honden op me af waren gestormd.
De een was wit en groot, en de ander zwart met bruin en nog groter. Ze blaften hard. Nu ben ik niet iemand die bang is voor honden, dus keek ik alleen geamuseerd en jogde rustig verder. Het probleem was dat de honden ook bleven lopen en verre van rustig waren.
Ik maakte wilde gebaren en dreigende geluiden. De witte draaide zich om en droop af. De zwart-met-bruine bleef me volgen. Hij toonde zijn tanden. Ik liep sneller, de hond ook en toen haalde hij uit naar mijn been. Daarna besloot ik te stappen. In de tuin aan de overkant van de straat schreeuwde een vrouw "Jeanne!". De grote hond keerde naar zijn huis terug; ik liep verder.

Op een of twee weken tijd had de natuur een krachttoer uitgehaald. Modderige gazonnen waren nu perken vol veldbloemen, in de bermen woekerden netels en pluizenbollen, en de bomen, tot voor kort kale karkassen, droegen sluiers van groen. Over het wegdek kropen zwarte pieren en boven de struiken hingen wolken oranje vlinders.
In de nieuwe woonwijk met de Dallashuizen pruttelde een oude rode bmw cabrio me voorbij. Z'n uitlaatgassen gingen verloren in een zoete geur. De geur kwam van een tuin op het eind van de straat. In die tuin stond een boom behangen met trossen paarse bloemen. Toen ik passeerde zag ik een oude vrouw onder het bloemendek staan. Ze had een dikke buik, droeg een jogging die tot boven de knieën was opgerold en keek triest voor zich uit.

De kinderen waren in pyjama toen ik thuiskwam. Ze vroegen wat er met mijn broek was. Niets, zei ik maar ze wezen naar de stof ter hoogte van mijn kuit en toen zag ik dat daar een gat zat. Ik las een verhaal voor over een opgroeiende draak. Toen ze in bed lagen, dacht ik aan de vakantie die nu begint en de tien dagen die we in België zullen doorbrengen. Na al die tijd in beslotenheid met mijn personage in ons afgelegen dorp in de eikenbossen voelt het een beetje zoals afdalen van De Toverberg van Thomas Mann en terugkeren naar de echte wereld. Twee weken waarin ik niet ga schrijven maar spelen en tekenen en vrienden terugzien en mijn oude kinderkamer leeghalen en paaseieren verstoppen en Nederlandstalige boeken kopen. En lachen en luisteren en zoenen. En nagelbijten misschien. Leven, kortom.

A Montanha Mágica, Nova Fronteira, 960 p.
De vorige Garmin leest u hier.